Rozdział 18.

Dni mijały z zawrotnym tempie. Z dnia na dzień, było coraz to bliżej tej chwili, kiedy to Dominica ma wracać do domu. W końcu tam ma pracę i mieszkanie. W ciągu tych dni plotek na temat One Direction jak i dziewczyn znalazło się wiele, może nawet, aż za wiele. Fakty, o których przeczytały dziewczyny były, aż tak zmyślone, że aż zabawne. Między innymi : Meg jest z Louis`em tylko dla kasy ; Dominica jest w ciąży z Harry`m i muszę się teraz ze sobą porozumieć co dalej. Było tego mnóstwo, ale na dziewczyny niczym się nie przejmowały, przecież wiedziały, co chłopcy o nich sądzą i żadne plotki wyssane z palca tego nie zmienią.

Harry z Dominicą odbywali właśnie swój ostatni spacer. Przez te kilka dni, kiedy to Dominica była w Londynie chodzili na nie codziennie. Przywiązali się do siebie, choć żadne nie wypowiedziało tego na głos. Louis już nie raz chciał pomóc przyjacielowi jakoś powiedzieć o uczuciach jakich darzy ową dziewczynę, ale za każdym razem Harry rezygnował. Bał się.

- To już nas ostatni spacer. - powiedziała dziewczyna siadając na ławce. Drewnianej ławeczce w parku.

- Ostatni tylko dzisiaj, przecież... - usiadł obok niej.

- Jutro jadę do domu, Harreh.

Westchnął cicho, opierając swoje ciało o ławkę. Nie chciał by wracała do domu, wolałby, żeby była cały czas w Londynie, przecież zawsze może tu znaleźć sobie jaką pracę. A może to on jej coś znajdzie?

- Harry, Harry. - Dominica szturchnęła go w ramię. Spojrzał na nią swoimi szafirowymi oczami i posłał nie wyraźny uśmiech. - Nie słuchasz mnie. I w dodatku coś cię dręczy. - powiedziała siadając tak, by miała go na przeciwko siebie.

- Wybacz. Po prostu nie mogę uwierzyć, że jesteś już u nas tyle czasu i już jutro wracasz. - zrobił pauzę i nerwowo przeczesał palcami włosy. - Kto teraz będzie chodził ze mną na spacery?

Dominica zaśmiała się cicho i niespodziewanie się do niego przytuliła. Może to dziwnie zabrzmieć, ale pierwszy raz zrobiła to tak, bez wcześniejszego zastanowienia się : czy powinna, czy może. Zrobiła to teraz, bo chciała zapamiętać ten dzień na długo. W końcu nie tak prędko się zobaczą. Choć są przyjaciółmi i oficjalnie nie łączy ich żadna inna więź, to i tak będą niemiłosiernie tęsknić. Już tęsknią siedząc tuż obok siebie, mając się na wyciągnięcie ręki.

- Wracajmy już. - wstała posyłając chłopakowi spojrzenie. - Muszę się jeszcze spakować.

Niechętnie podniósł się z ławki i stanął obok dziewczyny. Znów przeczesał palcami włosy. Chciał ją teraz do siebie przytulić i znów poczuć jej ciepło, chciał mieć ją przy sobie, tuż obok. Uśmiechnęła się do niego i ruszyła. On tuż za nią.

- Jak bardzo będziesz tęsknić za Meg? - spytał Harry, kierując się w stronę samochodu, którym tu przyjechali.

- Nawet nie wiesz jak bardzo. Brakuje mi jej tam. - westchnęła. Nie lubiła być tam sama. - Ale teraz nie tylko za nią będę tęsknić.

- Nie? - spytał nie dowierzając.

- Nie. - przytaknęła, opierając się o jego samochód, do którego teraz doszli. - Teraz nie tylko jej mi będzie brakować. Będę tęsknić za jej szalonym chłopakiem, za słodkim blond głodomorkiem, za zakochanym opiekuńczym Liam`em, za szalonym bad boy`em, a co najważniejsze za cudownym przyjacielem.

- My też będziemy tęsknić, nawet nie wiesz jak bardzo. - powiedział podchodząc do niej z rozchylonymi rękami. Zaśmiała się cicho i wtuliła się w jego ciało. Lubiła jego zapach, tak cudownie pachniał.

- Jestem ciekawa jakie tym razem plotki o sobie przeczytamy. - powiedziała odsuwając się od Harry`ego.

- Nie mam pojęcia. - wzruszył ramionami i otworzył jej drzwi do samochodu. - A tak swoją drogą to jestem ciekaw jak tam nasze dziecko. - wybuchnęła śmiechem, a on razem z nią. Lubił, gdy się śmiała. Wtedy tak słodko marszczyła nos. Obszedł samochód dookoła i zasiadł za kierownicą.

- Jedziemy prosto do domu? - spytał odpalając samochód i ruszając z miejsca.

- Jedźmy do domu. - odpowiedziała i oparła głowę o szybę. Raptownie posmutniała. To była najprawdopodobniej ich ostatnia normalna rozmowa, do nie wiadomo kiedy. Nie miała pojęcia, kiedy znów zawita w Londynie.

- Czemu się znów smucisz? - nie lubił kiedy miała taki wyraz twarzy, nie lubił kiedy chodziła smutna. Z uśmiechem jej do twarzy i to właśnie w nim chciał ją zawsze widzieć. Położył dłoń na jej ręce, którą trzymała na fotelu.

- Po prostu będę za wami tęsknić. - odwróciła się do niego twarzą, a w jej oczach można było ujrzeć łzy. - Wiem, że jestem mazgajem, ale na prawdę się do was przywiązałam. - powiedziała cicho patrząc na swoje dłonie. - Przywiązałam się do Ciebie. - dodała w myślach, bojąc się zniszczyć wszystko co do tej pory stworzyli, w końcu byli tylko przyjaciółmi. Ścisnął jej dłoń w pocieszającym geście i uśmiechnął się lekko.

Weszli do domu, w którym siedzieli już w wszyscy. Każdy siedziała wpatrzony w telewizor.

- Co oglądacie? - spytał Harry siadając na ostatnim wolnym miejscu na kanapie.

- Wiadomości, ślepoto. - odpowiedział Niall uważnie śledząc to co się dzieje na ekranie. Dominica usiadła tuż obok Zayn`a, który zrobił jej miejsce.

- A teraz wiadomości z ostatniej chwili. - powiedziała młoda prezenterka. - Członek jednego z najsłynniejszych zespołów Wielkiej Brytanii, był niedawno widziany, z dziewczyną na randce. 

Wszyscy spojrzeli po sobie i oglądali dalej.

- Pewnie zdziwiłoby was to, że osiemnastoletni chłopak spotyka się ze starszą od siebie o trzy lata dziewczyną, ale nie jeśli chodzi o Harry`ego Styles`a. On woli bardziej dojrzałe kobiety. 

Zostały pokazane zdjęcia z ich dzisiejszego spaceru i z ' przyjacielskiego ' uścisku przed samochodem.

- Pewnie wiele was jest zawiedzionych tym, że Harry jest już zajęty, ale spokojnie dziewczyny! Pozostała dwójka jest jeszcze wolna! - i takim akcentem skończyły się newsy na kanale muzycznym.

- No to widzę, że mamy kolejną parę. Milutko. - podsumował Louis. Widział, że Harry nadal patrzył się tępo w ekran telewizora. Przecież chciałby, by tak było na prawdę.

- Zabawne. - mruknął  i spojrzał na Dominicę. Ona tak samo jak on, nie wiedziała jak się teraz zachować.

- Wiecie co, pójdę się spakować. - powiedziała i szybko wstając weszła po schodach. Weszła do 'swojego' pokoju i usiadła na łóżku. Otworzyła walizkę, która stała obok łóżka i zaczęła władać do niej niektóre rzeczy, które leżały obok niej na łóżku. Przecież to tylko zwykłe słowa wypowiedziane przez jakąś obcą babę w telewizji. Więc po co się tak denerwuje. Włożyła starannie złożoną bluzkę do walizki i z głośnym westchnięciem oparła się plecami o łózko.

Nadszedł ten moment. Nadszedł moment pożegnania się, na nie wiadomo jak długo. Wszyscy, wszyscy bez wyjątku stali na podwórku Meg, by pożegnać się z Dominicą, która lada moment miała odjechać, miała wrócić do domu.

- Mam nadzieję, że zawitasz u nas jak najprędzej. - powiedział Lou, przytulając malutkie ciało dziewczyny.

- Też mam taką nadzieję. - wyswobodziła się z jego uścisku i podeszła do Liam`a.

- Jedź ostrożnie, Dominica. - uśmiechnął się do niej i także prawie, że udusił ją w żelaznym uścisku.

- Nie głoduj tam, tak jak u nas. - zaśmiał się blondyn i rozczochrał jej włosy.

- Nie słuchaj tego pajaca. - Zayn puknął Niall`a w głowę i pocałował blondynkę w czoło. - Uważaj na siebie.

- Więc, mała wredna Istotko. - zaczęłam Megan i obie się zaśmiały. - Czekam tu na ciebie niebawem i wiem, że nie przyjedziesz tu tylko dla mnie. - wyszeptała jej do ucha i z uśmiechem weszła do domu razem z resztą. Na placu przed domem została tylko ona i On. Chwilę patrzyli na siebie, po czym podszedł do niej i po prostu ją przytulił. Wyszeptał ciche : Jedź ostrożnie, i odszedł w stronę domu. Przez moment stała jeszcze patrząc na jego sylwetkę znikającą za drzwiami i dopiero po tym podeszła do swojego samochodu. Najpierw włożyła torebkę na tylne siedzenie samochodu, a dopiero później miała zamiar wsiąść za kierownicę. Gdy otwierała drzwi od strony kierowcy, czyjaś ręka jej w tym przeszkodziła. Drzwi ponownie się zamknęły, a ona stała chwilę zdezorientowana. Odwróciła się przodem do tego kogoś i ujrzała to, co najbardziej tu polubiła, wręcz pokochała. Para jakże cudownych szafirowych oczu wpatrzonych tylko w nią.

- Harreh. - powiedziała cicho. Przecież pożegnali się. Czego jeszcze od niej oczekiwał? Byli zaledwie przyjaciółmi i tego się trzymała.

- Wyjeżdżasz i nie mam pojęcia kiedy znów się tu zobaczymy, a tak bardzo chciałbym, żebyś zapamiętała mnie tak samo jak ja ciebie. - zaczął mówić powoli opierając ręce o samochód po obu stornach jej ciała. Cała reszta stała w oknie w salonie przyglądając się wszystkiemu. Każdy był ciekawy co ma zamiar zrobić.- Te wszystkie spacery, Dominica, to wszystko uświadomiło mi, to jak bardzo mi się podobasz. Zależy mi na tobie z każdym dniem coraz bardziej, nawet gdybym mógł to wszystko zatrzymać nie zrobiłbym tego. Wiem, że te słowa mogą brzmieć banalnie czy bezsensownie w ustach osiemnastolatka, ale taka jest prawda. Zakochałem się w starszej kobiecie. Starszej, co nie ma dla mnie znaczenia, inteligentnej i pięknej. - Z obawą ujął jej zaskoczoną twarz w trzęsące się dłonie i zbliżył się do niej. - Zakochałem się w tobie, Dominica. - wyszeptał prawie, że nie słyszalnie. Lustrowała go wzrokiem, a po chwili uśmiechnęła się delikatnie do niego. Uniosła rękę i przejechała opuszkami palców po jego zaróżowionym policzku.

- Harreh. - znów wypowiedziała jego imię, lecz nie dane jej było skończyć. Zbliżył się jeszcze bardziej i niepewnie musnął ustami jej wargi. Nie zastanawiając się długo oddała lekki i przyjemny pocałunek. Przymknęła powieki rozkoszując się chwilą, przecież takie coś zdarza się tylko raz. Odsunął się do niej i zgrabnie palcami odgarnął jej włosy z czoła. Jej oczy się zaszkliły i bez żadnego zastanowienia przytuliła się do niego. - Będę tęsknić Harry, tak bardzo będę tęsknić. - wyszeptała w jego koszulkę.

- Nie dam ci zatęsknić, zobaczysz. - ucałował lekko jej czoło i pożegnali się już na prawdę. Ona wsiadała do samochodu i wyjechała z podwórka machając mu ze łzami w oczach. Zakochała się w tym chłopaku, sama nie wiedziała, że aż tak mocno. On natomiast wszedł do domu, gdzie od razu rzucił się na niego zadowolony Lou.

- Wiedziałem, że w końcu to zrobisz. - uściskał przyjaciela i odsunął się.

- Gratuluję, w końcu powiedziałeś jej o swoich uczuciach, kochany. - Megan podeszła do niego i lekko go przytuliła. - Będziecie piękną parą. - uśmiechnęła się radośnie i odeszła w stronę salonu. Harry stał jeszcze chwilę sam, a w jego uszach dudniły słowa przyjaciółki ' będziecie piękną parą '.

Droga minęła jej zaskakująco szybko. Czemu? Może dlatego, że cały czas miała w głowie Harry`ego i jego słowa. Tak, to na pewno od tego. Wtaszczyła walizkę do domu i postawiła ją u siebie w pokoju by móc się od razu rozpakować. Otworzyła ją i pierwsze co rzuciło jej się w oczy to duża niebieska bluza. I to na pewno nie jej. Wyciągnęła ją i od razu po pomieszczeniu rozniósł się zapach perfum Harry`ego. Położyła sobie ją na kolanach i uniosła karteczkę, które leżała tuż pod nią.

' Postanowiłem zrobić małą wymianę. Jeśli Ty trzymasz teraz moją bluzę, wiedz, że ja to samo robię z Twoją. Ten szaro - różowy materiał tak przyjemnie pachnie Tobą. To właśnie ta rzecz będzie przy mnie dopóki Ty się tu nie pojawisz. Harry Xx. '

-  No i jak się tu w takim nie zakochać. - powiedziała zakładając jego bluzę na siebie. Przysunęła materiał do nosa i znów zaciągnęła się jego zapachem.

__________________

Witam was, Słoneczka! < 3 

Są wakacje, co oznacza : więcej czasu na pisanie. Czyli , może częstsze dodawane rozdziałów, kto wie, kto wie.

Czekam na wasze opinie i zapraszam na moje drugie opowiadanie :  http://onething3.blogspot.com/

Kontakt : 11744685. 

Jeśli ktoś chce być informowany o rozdziałach, zapraszam. ; D